Ceketini Alıp Çekip Gitmek Olmaz.

Bu arada arkadaşlar istifa verdim ama.
Öyle ceketimi alıp hadi bana eyvallah demedim. Ben hiç bir çıktığım yerden müsaade almadan çıkmadım.

Arkamda iyi izlenim bırakmışımdır. Zaten o yüzden çıktığım her iş yeri çağırıyor beni ısrarla.

Sabah usta başına dedim. Yani şöyle, zaten bir ay önce haber vermiştim işten ayrılmayı düşünüyorum diye. İyi düşün demişti. Hallederiz falan demişti. Hallederiz dediği de iki yüz liradan bahsediyor.
Ben:”Yav he he.” Demiştim içimden Ben iki yüz liranın lafını mı yapacağım sanki. Git içerideki aptallara anlat onu.

Bana demişti dışarıda millet paranı vermez vesaire ben gülmüştüm o zaman. Çünkü çıktığım her iş yeri söylemiştir, gözümün önünde canlandı hepsi o an güldüm. Bir şey demedim.

Sonra işte, aradan yaklaşık bir ay oldu sanırım. Sabah 09:00 gibi makine başlarında dolanırken yanıma çağırdım.:”Ağabey ben iş buldum, haberiniz olsun. Ne zaman bırakayım? Sizin için ne zaman uygun olur. Size de ayıp olmasın işiniz aksamasın.” Dedim. “Diğer taraf haftaya çağırıyor.” Dedim. “Tamam patronla bir görüşeyim.” Dedi. Gitti daha gelmedi.

Yani şu an halen çalışıyorum destur almadan gitmem. Girerken rica ile girmiştim iki buçuk yıl önce. Nasıl girdiysem öyle çıkarım. Yeni iş yerine de haber verdim. Müsait oldukları bir gün bırakacağım onlara da ayıp olmasın dedim.

Tamam dediler.

Hayat bu ne olacağı belli olmaz kimse ile kötü olmamak lazım.