Yaşamak Lazım

İnsanlar modern yaşam ile birlikte şehirlerde ölümü unuttu.

Ben de dahil..

Bugün büyük bir mezarlığın yanından yürüyerek geçerken epey düşündüm.

Bir gün mutlaka öleceğiz..

O mezarda yatanlarında bir sürü hayalleri, hedefleri, acıları, mutlulukları vardı, ama hepsi bitti..

Geriye sadece mezar taşında yazılan iki satır yazıları kaldı..

En son annemin vefatında hayatın ne kadar kısa ve anlamsız olduğunu anlamıştım mezarlıkta.

Sonra, gündelik yaşama dönünce unutuyoruz.

Hiç ölmeyecek gibi yaşıyoruz.

Biz de ölüp gideceğiz bir gün her canlı gibi..

Ölümü de bazen hatırlatmak lazım kendimize.

Yaşamak lazım.

Bir gün ölüp gideceğiz lan.

Yaşamadan ölmemek lazım..

Keşkelerimiz olmadan yaşamak lazım.

Ertelemeden.

Keşke yapsaydım demeden yaşamak lazım.

Bir de üç günlük dünya için fırıldak olmadan adam gibi dosdoğru yaşamak lazım.

Bir de kısacık hayatımız var ölüp gideceğiz.

Belki en fazla arkamızdan bir iki nesil hatırlar.

Ondan sonra silinip gideriz.

Hiç yaşamamış gibi..

Bu meseleyi ben kafaya takıyorum.

Hiç yaşamamış gibi unutulup gitmek…

İz bırakmak lazım..